Gaston Burssens

Weet dat elk mooi lied
zich met een einde tooit

Axl Peleman – Foto: Jonathan Ramael

De Gaston Burssenslaan is de boogvormige laan langsheen de Sint Annakerk, de enig overgebleven parochiekerk op Linkeroever. Van alle schrijvers op de straatnaamborden is Burssens de enige die ook echt op Linkeroever heeft gewoond. Hij vestigde er zich in het oorlogsjaar 1941 en woonde tot zijn dood aan de Scheldelaan (ongeveer de huidige Beatrijslaan). Voor de werken aan de Kennedytunnel werd zijn huis gesloopt.

De Vlaamse dichter Gaston Burssens (1896-1965) is een Dendermondenaar. Hij moest zijn studie in de Germanistiek tijdens Wereldoorlog I afbreken. Nadien zat hij zes maanden in de cel, beschuldigd van Vlaams activisme omdat hij lessen had gevolgd aan de door de Duitsers vervlaamste universiteit van Gent.

Nadien was Burssens werkzaam in de graanhandel en richtte hij in het Antwerpse een fabriekje op.

Burssens was in zijn tijd een van de felst omstreden dichters. Hij beoefende het non-conformisme met  verve en koesterde een diepe vriendschap en zelfs  verering voor zijn leeftijdgenoot Paul van Ostaijen. Zoals zijn vriend wilde Burssens de zuivere poëzie beoefenen door beelden en klankenspel. Hij voegde nog een dimensie aan het expressionisme toe: de clowneske wending, de ironie, het relativeren van de normale emotie en een schaamteloos cynisme om de lezer te choqueren.

Zo schreef hij in zijn overigens ontroerend Adieu (1958): ‘Het verschil tussen de Kerk en een circus ligt alleen hierin, dat de clowns van het circus geestiger zijn.’ Hij kreeg tweemaal de Staatsprijs voor Poëzie (1950 en 1958). Vooral de toekenning van de tweede in volle schoolstrijd lokte aan katholieke zijde kritiek uit.

Zoals voor alle stoeptegels geplaatst in 2004 is het citaat gekozen door de deelnemers aan Linkeroever Literair. Het meest typerende citaat zou een van zijn postume verzen geweest zijn: ‘Of het hier alles is of niets, mij kan driemaal helaas niets meer gebeuren.’  Maar dit was teveel tekst op een bronzen tegel van 30 op 30 cm. Uiteindelijk viel de keuze op het wondermooie vers: Ik kan, ik kon het weten, dat elk mooi lied zich met een einde tooit.

Geschreven door Hugo De Ridder

LOCATIE
Gaston Burssenslaan,
aan ingang kerk t.h.v nummer 19

ZONE
BLANCEFLOER

MATERIAAL
Brons

BEKENDE ANTWERPENAAR
Axl Peleman

Muzikant

Benieuwd?
Lees de tekst van Axl Peleman
in het boek ‘Citaat op Straat’.

Het boek Citaat op Straat

Deze website maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan, aanvaardt u het gebruik van cookies.