Emile Verhaeren

Schelde!
Je bent het klaar gebaar
naar zee van ons land
dat dorst naar het oeverloze

Jacques Vandermeiren – Foto: Jonathan Ramael

De Emile Verhaerenlaan verbindt de Halewijnlaan met de Thonetlaan. Het is een fantasierijk aangelegde laan met inhammen en pleintjes.

De dichter Emile Verhaeren (1855-1916) was afkomstig uit een welgestelde Franstalige familie van olieslagers in Sint Amands aan de Schelde. Hij studeerde rechten en kwam in een artistiek milieu terecht waar hij zijn roeping voor de poesie ontdekte. Zijn dichtbundels hebben dadelijk succes en Verhaeren wordt een van de meest vertaalde Europese dichters. Na zijn huwelijk met de Luikse schilderes Marthe Massin ontpopte hij zich tot een van de allergrootste liefdesdichters in de drie bundels Les Heures claires (1896), Les Heures de l’après-midi (1905) en Les Heures du soir (1911). Tussen 1904 en 1911 schreef hij vijf bundels Toute la Flandre waarin hij Vlaanderen en vooral Antwerpen en de Schelde vol bewondering bezong. Ze werden o.m. in het Russisch vertaald.

In 1899 was Emile Verhaeren met zijn vrouw in Saint Cloud nabij Parijs gaan wonen. Zijn poesie straalde een optimisme uit waarin hij de vitale krachten verheerlijkte. Zij kondigden de geboorte aan van een betere wereld. De Eerste Wereldoorlog maakte een einde aan dit optimisme en hij leefde mee met zijn bezette vaderland.  La Belgique sanglante en Les Ailes rouges de la guerre verschenen in de eerste oorlogsjaren. Verhaeren nam ook actief deel aan de Franse inzamelacties om het uitgehongerde België te steunen. Zo zal hij na een meeting in Rouen de dood vinden onder een trein die hij nog trachtte te halen om tijdig thuis bij zijn vrouw te zijn. In 1927 werd het stoffelijk overschot van de dichter overgebracht naar Sint Amands, aan de oever van zijn geliefde Schelde.

Voor de bronzen stoeptegel lagen er twee citaten ter discussie. Vooreerst een vertaling van zijn Franse grafschrift: Zij die leven in liefde, leven in eeuwigheid.

Maar een meerderheid zag liever zijn lofzang op de Schelde: Escaut! Escaut!, tu es le geste clair que la patrie entière pour gagner l’infini fait vers la mer. Een gebalde vertaling was een hele karwei. La patrie klinkt in Vlaanderen nogal geladen. Daarom werd het vertaald als ‘ons land’.

​Geschreven door Hugo De Ridder

LOCATIE
Emile Verhaerenlaan 19

ZONE
HALEWIJN

MATERIAAL
Brons

BEKENDE ANTWERPENAAR
Jacques Vandermeiren
CEO Port of Antwerp

Benieuwd?
Lees de tekst van Jacques Vandermeiren
in het boek ‘Citaat op Straat’.

Het boek Citaat op Straat

Deze website maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan, aanvaardt u het gebruik van cookies.